کمبود این ماده معدنی باعث افسردگی می شود

این بدان معنا نیست که داشتن سطوح پایین فولات همیشه منجر به افسردگی می شود، یا داشتن سطوح طبیعی فولات از افسردگی جلوگیری می کند.
این بدان معنا نیست که داشتن سطوح پایین فولات همیشه منجر به افسردگی می شود، یا داشتن سطوح طبیعی فولات از افسردگی جلوگیری می کند.

افسردگی یک اختلال پیچیده با دلایل متعدد است. چندین مطالعه ارتباط بین سطوح پایین فولات و افسردگی را شناسایی کرده اند. اسید فولیک برای تشکیل انتقال‌دهنده‌های عصبی سروتونین، نوراپی‌نفرین و دوپامین که در بیماری افسردگی کمبود دارد، مورد نیاز است.

افسردگی با کمبود فولات مرتبط است و بیماران با فولات پایین کمتر به درمان پاسخ می‌دهند و احتمال عود بیماری نیز در آنها بیشتر است.

برخی از افراد از مکمل فولات سود می برند، اگرچه این مفهوم کمی پیچیده است:

اسید فولیک به خودی خود افسردگی را درمان نمی کند. قبل از اینکه مغز بتواند سروتونین، نوراپی نفرین و دوپامین کافی برای درمان افسردگی تولید کند، باید اسید فولیک را به ال-متیل فولات تبدیل کند.
با این حال، برخی از افراد نمی توانند اسید فولیک را به L-methylfolate تبدیل کنند و این باعث می شود مکمل اسید فولیک برای آنها بی اثر شود.
پلی مورفیسم متیلن تتراهیدروفولات ردوکتاز (MTHFR) C677T، که در افراد مبتلا به افسردگی نسبتاً شایع است، باعث این نقص پردازش می شود. این افراد باید از مصرف فولات اجتناب کنند و در عوض مکمل ال-متیل فولات مصرف کنند.
البته، این بدان معنا نیست که داشتن سطوح پایین فولات همیشه منجر به افسردگی می شود، یا داشتن سطوح طبیعی فولات از افسردگی جلوگیری می کند.

گزینه های درمانی برای افسردگی چیست؟
افسردگی ناشی از عدم تعادل شیمیایی در مغز است و یک اختلال قابل درمان است. افسردگی معمولاً با داروهای ضد افسردگی یا سایر داروها، روان درمانی (گفتار درمانی) یا ترکیبی از این رویکردها درمان می شود.

داروهای ضد افسردگی
مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)
داروهای ضد افسردگی که اغلب تجویز می شوند، SSRI ها، سطح سروتونین را در مغز افزایش می دهند که اعتقاد بر این است که به تنظیم دمای بدن، خواب ، خلق و خو، اشتها و درد کمک می کند.
اصطلاح “انتخابی” به این واقعیت اشاره دارد که SSRI ها فقط بر سروتونین تأثیر می گذارند و نه نوراپی نفرین یا دوپامین. آنها بازجذب سروتونین را به نورون ها کاهش می دهند و سروتونین بیشتری را برای ارتباطات عصبی افزایش می دهند.
مهارکننده های بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین (SNRIs)
SNRI ها با جلوگیری از بازجذب، سطح انتقال دهنده های عصبی، سروتونین و نوراپی نفرین را در مغز افزایش می دهند.
علاوه بر مسدود کردن جذب سروتونین، SNRI ها بر سطح نوراپی نفرین تأثیر می گذارند که به کنترل توجه، احساسات، خواب و یادگیری معروف است.
مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs)
آنها با جلوگیری از تجزیه انتقال دهنده های عصبی در مغز مانند سروتونین، نوراپی نفرین و دوپامین توسط آنزیمی به نام مونوآمین اکسیداز عمل می کنند. این داروها این روزها اغلب مورد استفاده قرار نمی گیرند زیرا عوارض جانبی نامطلوبی دارند.
داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (TCAs)
TCA ها بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین را به همان روشی که مهارکننده های بازجذب انجام می دهند، محدود می کنند. آنها سایر مواد شیمیایی مغز را تحت تأثیر قرار می دهند. TCA ها به دلیل تداخلات دارویی نامطلوب و عوارض جانبی ناخوشایند کمتر محبوب می شوند.
آنتی سایکوتیک های آتیپیک
این آنتی‌سایکوتیک‌های نسل دوم «غیر معمول» بر دوپامین و سایر انتقال‌دهنده‌های عصبی تأثیر می‌گذارند و کمتر احتمال دارد که عوارض جانبی ایجاد کنند.
آنها به طور کلی برای درمان روان پریشی استفاده می شوند، اما تحقیقات نشان می دهد که می توانند به افراد مبتلا به افسردگی و اختلالات اضطرابی کمک کنند.
کتامین
نشان داده شده است که دوزهای پایین کتامین که در ابتدا به عنوان نوعی ماده زیبایی استفاده می شد، علائم افسردگی را در عرض چند ساعت کاهش می دهد.
یکی از توضیحات رایج نشان می دهد که کتامین به گیرنده N-متیل-D-آسپارتات در مغز متصل می شود و فعالیت انتقال دهنده عصبی گلوتامات را افزایش می دهد.
گلوتامات در مطالعات نشان داده است که خلق و خو، الگوهای ذهنی و شناخت را بهبود می بخشد.
بیشتر داروهای درمان افسردگی دارای عوارض جانبی هستند که ممکن است شامل موارد زیر باشد:

حالت تهوع
اسهال
تحریک پذیری
بیخوابی
کاهش میل جنسی
سردرد
تغییر وزن
یبوست
شیدایی
با این حال، این اثرات نامطلوب در افراد متفاوت است و پزشکان اغلب درمان را متناسب با فرد انجام می دهند که احتمال موفقیت را افزایش می دهد.

علاوه بر درمان پزشکی، بیماران می توانند ترکیبی از روش های درمانی زیر را استفاده کنند:

روان درمانی شامل درمان شناختی رفتاری، درمان خانواده محور و درمان بین فردی است.
ورزش می تواند به پیشگیری و درمان علائم خفیف تا متوسط کمک کند.
اگر روان درمانی و داروها بی اثر باشند، می توان تکنیک های تحریک مغز را امتحان کرد. درمان‌های نمونه شامل درمان تشنج الکتریکی برای افسردگی شدید همراه با روان پریشی و تحریک مغناطیسی جمجمه‌ای برای افسردگی شدید است.
نور درمانی روشی برای تنظیم هورمون ملاتونین با قرار دادن فرد در معرض نور طیف کامل از طریق یک لایت باکس است.
طب سوزنی، مدیتیشن و رژیم غذایی متعادل را می توان همراه با یک برنامه درمانی جامع استفاده کرد.
آیا می توانم مصرف اسید فولیک را به عنوان بخشی از درمان افسردگی در نظر بگیرم؟
افسردگی یک بیماری جدی است که مستلزم درمان دقیق و مداوم با گفتگو درمانی، دارو یا ترکیبی از این دو است. همچنین تحقیقات در مورد اسید فولیک و افسردگی هنوز در مراحل اولیه است.

در مورد مصرف اسید فولیک با پزشک مشورت کنید زیرا ممکن است هنگام مصرف داروهای افسردگی مفید باشد.

در صورت کمبود اسید فولیک، پزشک ممکن است توصیه کند که مولتی ویتامین و مواد معدنی را به طور منظم مصرف کنید و همچنین مصرف غذاهای حاوی این ویتامین را افزایش دهید، مانند:

غلات صبحانه غنی شده
اسفناج
نخود
لوبیا چیتی
لوبیا لیما
پاپایا
آووکادو
علل شایع کمبود اسید فولیک چیست؟
با توجه به مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، کمتر از یک درصد از جمعیت واقعاً دچار کمبود فولات هستند. با این حال، برخی از افراد بیشتر از دیگران در معرض کمبود فولات هستند.

کمبود اسید فولیک می تواند ناشی از یک یا چند عامل زیر باشد:

کمبود اسید فولیک در رژیم غذایی
جذب ضعیف اسید فولیک از طریق روده
افزایش نیاز به اسید فولیک معمولاً به دلیل بارداری است
درمان پزشکی یا دارویی که مانع جذب یا افزایش نیاز می شود
چرا اسید فولیک کم می شود؟
عواملی که منجر به مصرف ضعیف اسید فولیک می شوند عبارتند از:

مصرف محدود غذای تازه و کم پخته
نیاز طولانی مدت به تغذیه وریدی ( تغذیه کامل تزریقی )
اعتیاد به الکل
شرایطی که می تواند منجر به جذب ضعیف آن شود عبارتند از:

بیماری التهابی روده
بیماری سلیاک یا سایر اختلالات سوء جذب
برخی داروها مانند داروهای ضد تشنج و ضد بارداری خوراکی
جراحی برای چاقی
افزایش نیاز به اسید فولیک دارید اگر:

باردارید یا نوزاد شیرخواره دارید
سرطان دارید
سایر شرایطی که می توانند بر سطح اسید فولیک تأثیر بگذارند عبارتند از:

بیماری کبد
کم خونی همولیتیک مزمن
بیماری های کلیوی
برخی داروها مانند متوترکسات
افزایش سطح هموسیستئین در خون