سلول های ایمنی ریه مسئول از بین بردن عامل التهاب در این عضو هستند

و نقش مهمی در از بین بردن التهاب ها در ریه ایفا کنند. به گفته محققان این ماکروفاژها دارای حافظه بوده و می توانند اطلاعات قبلی مواجهه خود با پاتوژن ها را ذخیره کنند. این ویژگی که ایمنی تمرینی نام گذاری شده است و به دانشمندان کمک می کند تا روی تمرین پذیری این ماکروفاژها کار کنند.

پژوهشگران برای مطالعه خود از یک سم باکتریایی تنفسی به نام لیپوپلی ساکارید روی موش ها استفاده کردند. این سم در دوزهای مختلف و در زمان های یک هفته و یک ماه وارد بدن این موش ها شد. در ابتلای اولیه این ماکروفاژها نقش مهمی در کاهش شدت بیماری داشتند. آنها در ۷۲ ساعت اولیه مشغول تولید سطوح بالایی از سیتوکین های ضد التهابی بودند. حافظه آنها نیز تا یک ماه بعد از بیماری سلول های سم را در خود نگه داشته بود.

سلول های ماکروفاژ از کودکی در بدن ما وجود داشته و نقش مهمی در هنگام مبارزه با بیماری ها ایفا می کنند. این سلول های منحصر بفرد در زمان مبارزه با بیماری تا از بین رفته و سلول های باقی مانده مجددا تکثیر میشوند و اطلاعات اپی ژنتیک را به سلول های حدید منتقل می کنند. بدین ترتیب سلول های جدید نیز حافظه ای از بیماری های قبلی در خود دارند.