۱۷ بیماری و اختلال که موجب کاهش وزن می‌شوند

در صورتی که کاهش وزن شما به دلیل یکی از دلایل ذکر شده نبوده و با دنبال کردن رژیم‌های کاهش وزن یا ورزش کردن وزن خود را کاهش نداده‌اید، به پزشک مراجعه کنید، زیرا ممکن است بیماری داشته باشید که نیاز به درمان دارد.

علت لاغری ناگهانی و قابل توجه وزن می‌تواند یک رویداد استرس زا باشد و با این حال برخی اختلالات و بیماری‌ها نیز می‌توانند مسبب کاهش ناگهانی و ناخواسته وزن شوند و طبیعی است که مقدار قابل توجهی از وزن را پس از استرس ناشی از تغییر شغل، طلاق، کار اضافی یا عزادار شدن از دست بدهید.

با این حال کاهش وزن قابل توجه می‌تواند نتیجه اختلال خوردن مانند بی اشتهایی عصبی یا پرخوری عصبی باشد؛ در صورتی که تصور می‌کنید اختلال خوردن دارید، با پزشک مشورتی داشته باشید.

در صورتی که کاهش وزن شما به دلیل یکی از دلایل ذکر شده نبوده و با دنبال کردن رژیم‌های کاهش وزن یا ورزش کردن وزن خود را کاهش نداده‌اید، به پزشک مراجعه کنید، زیرا ممکن است بیماری داشته باشید که نیاز به درمان دارد.

اطلاعات قید شده در این نوشتار ممکن است تصور بهتری در مورد علت کاهش وزن ناگهانی شما در اختیارتان قرار بدهد، اما یادتان باشد که از این اطلاعات به عنوان راهی برای نتیجه گیری استفاده نکنید همیشه برای تشخیص درست و مناسب به پزشک عمومی‌ مراجعه کنید.

کاهش وزن یا لاغری ناگهانی چقدر نگران کننده است؟
وزن بدن شما می‌تواند مرتباً در نوسان باشد، اما کاهش مداوم و ناخواسته بیش از ۵ درصد از وزن شما در طول ۶ تا ۱۲ ماه معمولاً دلیلی برای نگرانی است کاهش این مقدار وزن می‌تواند نشانه سوء تغذیه باشد، به این معنا که رژیم غذایی فرد مقدار مناسبی از مواد غذایی مغذی ندارد.

در صورت مشاهده علائم دیگر، مانند موارد زیر، باید توجه ویژه ای به کاهش وزن‌تان داشته باشید.

چند علت لاغری ناگهانی
– خستگی

– از دست دادن اشتها

– تغییر در عادات رفتن به دستشویی

– افسردگی

– غده تیروئید پرکار (پرکاری تیروئید) یا درمان بیش از حد تیروئید کم کار

– سرطان

علل لاغری ناگهانی و کاهش وزن غیر منتظره که شیوع کمتری دارد

به ندرت، کاهش وزن ناگهانی ممکن است نتیجه موارد زیر باشد:

– عوارض جانبی برخی از داروها

– سوء مصرف مواد مخدر

– بیماری قلبی، کلیوی، ریوی یا کبدی

– مشکل غدد ترشح کننده هورمون – مانند بیماری آدیسون یا دیابت تشخیص داده نشده

– یک بیماری التهابی طولانی مدت، مانند آرتریت روماتوئید یا لوپوس

– مشکلات دندانی – مانند از دست دادن دندان، داشتن ارتودنسی تازه یا زخم دهان

– بیماری که سبب بروز دیسفاژی (مشکلات بلع) می‌شود

– مشکلات روده، زخم معده، بیماری کرون، کولیت اولسراتیو یا بیماری سلیاک

– عفونت باکتریایی، ویروسی یا انگلی، مانند گاستروانتریت مداوم، سل (سل) یا HIV و ایدز

– زوال عقل – افراد مبتلا به زوال عقل ممکن است نتوانند نیازهای غذایی خود را برطرف کنند.