یک عدد چای کیسه‌ای می‌تواند میلیاردها میکروپلاستیک در بدن آزاد کند

مطالعه پژوهشگران اسپانیایی نشان می‌دهد یک عدد چای کیسه‌ای می‌تواند تعداد بسیار زیادی ذره ریز پلاستیکی در آب آزاد کند.

با توجه به انتشار مطالب فراوان درباره میکروپلاستیک‌ها، احتمالا به‌خوبی از قدرت نفوذ میکروپلاستیک‌ها آگاه هستید و می‌دانید آن‌ها به بافت‌های انسان، سنگ‌های باستانی و آب بسته‌بندی نفوذ می‌کنند، اما ممکن است کشف تعداد زیادی از این قطعات ریز در یک کیسه چای، تکان‌دهنده باشد.

مطالعه جدید پژوهشگران دانشگاه خودگردان بارسلونا، نشان می‌دهد هر عدد چای کیسه‌ای می‌تواند میلیاردها ذره میکروپلاستیک و نانوپلاستیک را در هر میلی‌لیتر آبی که در آن غوطه‌ور می‌شود، آزاد کند. شاید این عدد خیلی زیاد به‌نظر برسد، ولی با پژوهش‌های گذشته که روی پلاستیک‌ها و گرمای زیاد (مثل گرم‌کردن ظرف‌های پلاستیکی در مایکروویو) انجام‌شده، هماهنگ است. این یافته هشداری جدی است که نشان می‌دهد میکروپلاستیک‌ها و نانوپلاستیک‌ها چقدر فراگیر هستند.

آلبا گارسیا-رودریگز، میکروبیولوژیست دانشگاه خودگردان بارسلونا می‌گوید: «توانستیم با روش‌های جدید و پیشرفته این آلودگی‌ها را شناسایی کنیم. این ابزاری مهم برای پیشبرد تحقیقات درباره تأثیر این آلودگی‌ها روی سلامت انسان است.»

تحقیقات قبلی هشدار داده‌اند چای کیسه‌ای ممکن است حاوی ذرات مصنوعی باشد که برای سلامتی مضر هستند. در این تحقیق، دانشمندان تلاش کردند با دقت بیشتری این موضوع را بررسی کنند و از چای‌های کیسه‌ای‌ موجود در بازار استفاده کردند. با استفاده از تکنیک‌های لیزری برای اندازه‌گیری سرعت و پراکندگی نور، تصویری بسیار دقیق از خواص شیمیایی و فیزیکی ذرات آزادشده از چای کیسه‌ای به دست آمد.

سه نوع چای کیسه‌ای مورد آزمایش قرار گرفت. چای‌های کیسه‌ای‌ که عمدتاً از پلی‌پروپیلن ساخته شده بودند، حدود ۱٫۲ میلیارد ذره در هر میلی‌لیتر آزاد کردند که اندازه متوسط این ذرات حدود ۱۳۶٫۷ نانومتر بود. چای‌های کیسه‌ای‌ سلولزی به‌طور میانگین ۱۳۵ میلیون ذره در هر میلی‌لیتر آزاد کردند که اندازه هر کدام حدود ۲۴۴ نانومتر بود. چای کیسه‌ای‌های نایلونی-۶ به‌طور معمول ۸٫۱۸ میلیون ذره در هر میلی‌لیتر آزاد کردند که اندازه هرکدام حدود ۱۳۸٫۴ نانومتر بود.

پژوهشگران همچنین بررسی کردند که ذرات میکروپلاستیک و نانوپلاستیک چگونه با سلول‌های روده انسان تعامل دارند. در سلول‌های تولیدکننده‌ی مخاط، مقدار جذب به اندازه‌ای بود که پلاستیک‌ها توانستند به هسته سلول برسند. این کشف برای درک تأثیر پلاستیک‌ها بر سلامت انسان که اکنون در بدن ما درحال حرکت هستند، مفید است.

محققان در مقاله‌ی خود نوشته‌اند: «ترکیب مواد پلاستیکی در میکرو و نانوپلاستیک‌ها تأثیر زیادی بر نحوه تعامل آنها با بدن دارد و باعث می‌شود این پلاستیک‌ها به‌طور متفاوتی بر اندام‌ها، بافت‌ها و سلول‌ها تأثیر بگذارند. این تفاوت‌ها می‌توانند باعث شوند پلاستیک‌ها به شکل الگوهای خاصی در بدن جمع شوند و تاثیرات مختلفی داشته باشند.»

پژوهشگران خواستار اقدامات بیشتری برای تعیین استانداردها در استفاده از پلاستیک‌ها در بسته‌بندی مواد غذایی است تا سلامت عمومی حفظ شود.

درحالی‌که هنوز سوالات زیادی درباره تأثیر میکروپلاستیک‌ها وجود دارد، شواهد فزاینده نشان می‌دهد حضور روزافزون ذرات ریز پلاستیکی می‌تواند تهدیدی برای سلامت انسان‌ها و اکوسیستم‌ها باشد.

میکروپلاستیک‌ها و نانوپلاستیک‌ها ممکن است باعث اختلال در کارکرد طبیعی سلول‌ها شوند و احتمال ابتلا به عفونت‌ها را بیشتر کنند. همچنین پلاستیک‌ها در روده با بیماری‌هایی مثل بیماری التهابی روده (IBD) ارتباط دارند. پژوهشگران نوشته‌اند: «با توجه به افزایش استفاده از پلاستیک‌ها در بسته‌بندی مواد غذایی، تحقیقات علمی و سیاستگذاری‌ها باید به مشکلات ناشی از آلودگی میکروپلاستیک‌ها و نانوپلاستیک‌ها بپردازند تا از ایمنی مواد غذایی و سلامت مصرف‌کنندگان محافظت شود.»