کدام سردردها میگرن هستند؟

بسیاری از افراد قادر به تشخیص تفاوت بین میگرن و سردردهای های عادی نبوده و به همین دلیل از روش هایی استفاده می کنند که تاثیر چندانی نداشته و قادر به حل مشکل آن ها نیست. در این یادداشت به بررسی تفاوت های این دو نوع سردرد می پردازیم.

سردرد یک علامت عصبی است و باید علت اصلی آن مشخص شود اما میگرن یک بیماری ژنتیکی و عصبی است که اغلب باعث سردرد می شود اما با بسیاری از علائم دیگر از جمله افزایش حساسیت به نور، صدا، حرکت و بو و همچنین سرگیجه، مه مغزی، درد شکم، مشکلات گفتاری، اختلالات بینایی، حالت تهوع، استفراغ، خستگی و تحریک پذیری و غیره همراه است.

از منظر پزشکی میگرن یک بیماری طیفی است، بنابراین برخی از افراد حملات نادر و خفیف داشته در حالی که برخی دیگر حملات شدیدتر و مکرر دارند. در طول حملات میگرن، مواد شیمیایی عصبی موجی از دپلاریزاسیون الکتریکی را در سطوح سلولی ایجاد می‌ کنند که به عنوان « افسردگی گسترش قشر مغز» شناخته می ‌شود. اثرات این اختلالات عصبی شیمیایی ممکن است از فردی به فرد دیگر و از حمله ای به حمله دیگر و در طول زندگی فرد متفاوت باشد.

هاله اختلالات عصبی در طول یک ساعت پیش از شروع سردرد میگرنی ظاهر شده و حدود یک سوم مبتلایان را تحت تاثیر قرار می دهد و اغلب با خطوط زیگزاگ، نورهای چشمک زن، تاری دید یا نقاط کور بصری قابل شناسایی است.

در مرحله بعد، علائمی مانند سردرد، «مه مغزی» و خستگی ممکن است رخ دهد. معمولا عصب واگ که از مغز به روده می رود نیز تحت تأثیر میگرن قرار می گیرد و این امر تخلیه معده را کند کرده که در نهایت می تواند منجر به حالت تهوع و گاهی استفراغ شود و جذب داروهای مفید را به تاخیر انداخته و حملات را طولانی تر کند.

درد در طول حمله میگرن ممکن است در هر نقطه از سر، گردن یا شانه ها احساس شود. درد شکم در کودکان شایع است.

در اینجا این مطرح می شود که چه چیزی باعث حملات میگرنی می شود؟

ژن‌های میگرن باعث می‌ شوند مغز کمتر بتواند ورودی‌ های حسی را پردازش کند و در نتیجه مغز در برابر حملات آسیب‌ پذیر می شود.

چگونه می توان میگرن را مدیریت کرد؟

افراد دارای میگرن معمولا به دنبال کشف اقداماتی هستند که می توانند برای جلوگیری از حملات انجام دهند. آنها غذاهای خاصی را از رژیم خود حذف می کنند، مصرف کافئین و الکل را متوقف کرده و به دنبال کلید خاموش کردن حملات می گردند. متأسفانه این کار به سادگی ممکن نیست.سیناپرس، می توان با شناسایی برخی نشانه ها از ۴۸ ساعت قبل حمله میگرنی را پیش بینی کرد. استفاده از یک دفترچه یادداشت ساده ممکن است به شناسایی برخی موارد برای کنترل و محدود کردن تأثیر حمله کمک کند. البته این تشخیص بر اساس سابقه علائم و در هر فرد با حالاتی متفاوت است. سابقه خانوادگی میگرن به تایید تشخیص کمک می کند، اما ضروری نیست و بروز میگرن به دلایل مختلف اغلب ناشناخته است.

در حال حاضر هفت داروی مخصوص میگرن موجود است که تأثیر هر کدام از فردی به فرد دیگر متفاوت است. این داروها را نباید بیش از ۱۰ روز در ماه مصرف کرد، زیرا استفاده بیش از حد از داروهای میگرن حاد باعث تشدید مشکلات مغز می شود. پزشکان اکیدا توصیه می کنند برای برطرف کردن میگرن از مصرف داروهای کدئین دار اجتناب کنید.