خانه هرندی کجاست؟
خانه هرندی از یادگارهای دوره قاجار محسوب میشود که پس از بیش از یک قرن همچنان پا برجای باقی مانده است و از آن بهعنوان موزههای باستانشناسی و سازهای سنتی استفاده میشود.
خانه هرندی از یادگارهای دوره قاجار محسوب میشود که پس از بیش از یک قرن همچنان پا برجای باقی مانده است و از آن بهعنوان موزههای باستانشناسی و سازهای سنتی استفاده میشود.
در باغ مجموعه میتوان المانهای منحصر به باغهای ایرانی را مشاهده کرد و ساختمان مرکزی آن، ترکیبی از ویژگیهای معماری ایرانی و اروپایی را به نمایش میگذارد. موزه باستانشناسی هرندی چهار غرفه دارد. در غرفهها آثار کشف شده نظیر ظروف سفالی، سنگی، فلزی، شیشهای و کتیبههای سنگی قرون مختلف از جمله دوران اسلامی نگهداری میشود. اکثر آثار تاریخی موزه از حوزه هلیلرود (جیرفت) و شهداد به دست آمدهاند. موزه سازهای سنتی نیز مجموعهای بینظیر از سازها را در معرض بازدید گردشگران قرار میدهد. توضیحاتی درباره هر ساز در کنار آن دیده میشود که اطلاعات مفیدی را درباره آنها در اختیار بازدیدکنندگان میگذارند.
خانه هرندی کجاست؟
خانه هرندی در کرمان، خیابان بهشتی، ایستگاه طهماسبآباد، نرسیده به خیابان فردوسی قرار دارد
برای دسترسی با وسایل نقلیه عمومی میتوانید از اتوبوس استفاده کنید. ایستگاه طهماسبآباد نزدیکترین ایستگاه به موزه است که در خیابان بهشتی قرار دارد.
محوطه باغ موزه هرندی
تاریخچه خانه هرندی
در دوره قاجار باغهای متعددی در کرمان احداث شد که باغ هرندی یکی از آنها است. محمدرضاخان عدلالسلطان که یکی از صاحبمنصبان نظامی کرمان بود، در سال ۱۲۹۰ قمری/۱۲۵۲ خورشیدی باغ را خارج از حصار کرمان ساخت. نقشه ساختمان مرکزی باغ را که موزه باستانشناسی کرمان و موزه سازهای سنتی در آن قرار گرفتهاند، مرتضی قلی اسفندیاری، پسر عدل السلطان، در حدود سال ۱۲۶۶ خورشیدی از فرانسه برای پدرش فرستاد. طرح ساختمان تلفیقی از نقشهای فرنگی و معماری ایرانی است.
باغ در سال ۱۳۱۳ به ابوالقاسم هرندی (یزدیالاصل و از تجار معروف کرمان) فروخته شد. ساختمان و قسمتی از باغ در سال ۱۳۴۹، به وزارت فرهنگ و هنر جهت تبدیل به موزه اهدا شد و پس از مدتی بقیه باغ را نیز وزارت فرهنگ و هنر خرید. باغ در ۱۸ آذر ۱۳۵۴ با شماره ۱۱۷۰ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
سازمان میراث فرهنگی در سال ۱۳۶۸ یک سری ساز از ایرج گلسرخی خرید. استاد حسین مسعود کرمانی، از کارمندان سازمان میراث فرهنگی و آخرین سازنده تار به روش قدما، در سال ۱۳۷۸ اعلام داشت قصد دارد یک موزه ساز در کرمان راهاندازی کند. سید محمد بهشتی، رئیس وقت سازمان، از این پیشنهاد استقبال کرد و سازمان میراث فرهنگی در سال ۱۳۸۰ با هزینهای بالغ بر ۱۶۰ میلیون تومان برای تعمیرات و بازسازی اساسی صرف و رسما باغ موزه را افتتاح کرد.