«ابوالهول» چگونه ساخته شد؟

نتایج تحقیقات جدید این فرضیه را مطرح کرده است که مجسمه غول‌پیکر و باستانی «ابوالهول» بر پایه یک صخره سنگی ساخته شده است که بر اثر وزش باد شکل گرفته بود.

به نقل از لایوساینس،‌ یک تحقیق جدید مدعی شده است که مصریان باستان مجسمه عظیم و ۴۵۰۰ساله «ابوالهول»‌ در جیزه را که در مقابل هرم «خفره»‌ قرار دارد، فقط با تراشیدن خلق نکرده‌اند، بلکه این مجسمه در ابتدا بر اثر وزش باد به نحوی شکل گرفته بود که شبیه یک «ابوالهول» به نظر می‌رسید.

بر اساس مقاله‌ای که در هفدهم اکتبر در ژورنال «Physical Review Fluids» منتشر شده است، گروهی از محققان دانشگاه نیویورک این فرضیه را مطرح کرده‌اند که یک «یاردانگ» یا «کلوت» (برآمدگی سنگی که از زمین بیرون زده است)، می‌تواند به طور طبیعی به شکلی شبیه ابوالهول تبدیل شود.

با این وجود، حتی اگر طرح اولیه مجسمه مشهور «ابوالهول»‌ بر اثر وزش باد شکل گرفته باشد،‌ مصریان باستان برای خلق این مجسمه باید با دقت و ظرافت بالایی جزئیات این مجسمه را ایجاد می‌کردند تا طرح نهایی که امروزه همچنان پس از گذشت سال‌ها پابرجاست شکل بگیرد.

تیم تحقیقاتی در بیانیه‌ای اعلام کرد برای بررسی شکل «ابوالهول»، تپه‌ای از خاک رس نرم با مواد سخت‌تری را که در داخل آن قرار داشت، درون یک تونل قرار داد که در جریانی بسیار سریع، آب از آن عبور می‌کرد تا با این روش هزاران سال فرسایش باد را شبیه‌سازی کنند. در شروع آزمایش، محققان خاک رس را به شکل «نیمه‌بیضی» درآوردند و پس از آنکه آب مقداری از خاک رس را فرسایش داد، شکلی شبیه «ابوالهول» به جا گذاشت. به عنوان مثال، آن‌ها دریافتند که مواد سخت‌تر یا مقاوم‌تر به «سر»‌ شیر تبدیل شدند.

«لیف ریستروف»، نویسنده ارشد این مطالعه و دانشیار ریاضیات در دانشگاه نیویورک در ایمیلی به «لایوساینس» گفت: «نشان دادیم که فرآیند طبیعی فرسایش می‌تواند شکلی شبیه یک شیر دراز کشیده با سر بلند را ایجاد کند». البته «ریستروف» به این نکته اشاره کرد اگرچه ممکن است چنین سنگ طبیعی در جیزه وجود داشته، اما نمی‌توانیم با قطعیت بگوییم چنین چیزی در واقعیت وجود داشته است یا خیر.

محققان این نکته را خاطرنشان کردند که حتی با وجود شکل طبیعی این سنگ، ویژگی‌های چهره و جزئیات این مجسمه بدون شک توسط انسان‌ها خلق شده است.

مصرشناسان و سایر دانشمندانی که در این مطالعه دخیل نبودند گفتند اگرچه این یافته‌ها جالب هستند، اما به این معنی نیست که یک سنگ طبیعی به شکل ابوالهول واقعاً در جیزه وجود داشته است.

«کاترین بارد»، استاد بازنشسته باستان‌شناسی و مطالعات کلاسیک در دانشگاه بوستون که تحقیقات گسترده‌ای در مصر انجام داده است، توضیح داد که تاکنون «یاردانگی»‌ را که شبیه نتیجه آزمایش این گروه تحقیقاتی باشد، مشاهده نکرده است.

«بارد»‌ توضیح داد که حتی اگر چنین سنگ طبیعی با شکل کلی «ابوالهول» در جیزه وجود داشته است، مصری‌ها باید استفاده از بلوک‌های آهکی قسمت جلویی یعنی پاها و پنجه‌های شیر را به ساختار طبیعی اضافه می‌کردند.