آداب صحیح گرفتن فال حافظ و چگونگی تفسیر آن

در شب یلدا که اولین شب زمستان است و حدود یک دقیقه بلندتر از شب‌های دیگر سال است، همه اعضای خانواده و اقوام دور هم جمع می‌شوند تا یک شب شاد و به یاد ماندنی داشته باشند. از سنت‌های دیرینه این شب، حافظ خوانی و شاهنامه خوانی است که از قدیم الایام در بین خانواده‌های ایرانی مرسوم بوده است.

ایرانیان در شب یلدا که به اعتقاد آن‌ها خداوند به بندگانش نظر خاصی دارد با تفال به حافظ بر این باور هستند که به آروز‌های خود می‌رسند و حافظ از غیب و سرنوشت آن‌ها با اشعار خود خبر می‌دهد و به قولی برای آن‌ها خوش یمن است.در واقع ایرانیان بر این باور هستند که دیوان حافظ به دلیل اینکه این شاعر حافظ کل قرآن بوده، بر گرفته از اسرار الهی است و می‌تواند از آینده آن‌ها خبر دهد. اما فال حافظ چیست و از چه زمان این فال در میان ایرانیان مرسوم شده است؟ چگونه می‌توان به درستی فال حافظ را گرفت و تفسیر کرد؟ اگر شما نیز علاقمند هستید تا پاسخ این سوالات را بدانید، با ما همراه شوید تا اطلاعات کاملی در خصوص فال حافظ و آداب و سنت‌های آن در اختیار شما قرار دهیم.

ایرانیان باستان در شب یلدا که بلندترین شب سال است دورهم جمع شده، سفره‌ای رنگین پهن کرده و تا صبح به شب زنده داری و دورهم بودن مشغول می‌شوند. رسم تفأل زدن و پیش بینی آینده نیز در هر نو شدن فصل و سال، از رسم‌های کهن مردم ایران بوده و شب یلدا نیز از این امر مستثنی نبوده است. با این حال به درستی مشخص نیست که ایرانیان باستان، در این شب چگونه رسم تفأل زدن را اجرا می‌کرده اند و این رسم چگونه در ادامه جای خود را به رسم تفأل زدن به کتاب حافظ داد. اینکه حافظ خوانی در بلندترین شب سال و در جمع خانواده انجام می‌شود و افراد حاضر در جمع تفالی به خواجه حافظ شیرازی یا لسان الغیب می‌زنند در کنار قدمتش جای تامل هم دارد در حالی که به نظر می‌رسد پیش از آن شاهنامه فردوسی نیز چنین جایگاهی را داشته است. به هر حال امروزه حافظ خوانی و تفأل به آن یکی از سنت‌های بارز شب یلدا در میان ایرانیان است.ایرانیان باستان در شب یلدا که بلندترین شب سال است دورهم جمع شده، سفره‌ای رنگین پهن کرده و تا صبح به شب زنده داری و دورهم بودن مشغول می‌شوند. رسم تفأل زدن و پیش بینی آینده نیز در هر نو شدن فصل و سال، از رسم‌های کهن مردم ایران بوده و شب یلدا نیز از این امر مستثنی نبوده است. با این حال به درستی مشخص نیست که ایرانیان باستان، در این شب چگونه رسم تفأل زدن را اجرا می‌کرده اند و این رسم چگونه در ادامه جای خود را به رسم تفأل زدن به کتاب حافظ داد. اینکه حافظ خوانی در بلندترین شب سال و در جمع خانواده انجام می‌شود و افراد حاضر در جمع تفالی به خواجه حافظ شیرازی یا لسان الغیب می‌زنند در کنار قدمتش جای تامل هم دارد در حالی که به نظر می‌رسد پیش از آن شاهنامه فردوسی نیز چنین جایگاهی را داشته است. به هر حال امروزه حافظ خوانی و تفأل به آن یکی از سنت‌های بارز شب یلدا در میان ایرانیان است.

چگونه فال حافظ بگیریم؟
مراسم فال گیری یا تفال به دیوان حافظ، از دیرباز آداب و رسوم مخصوص خود را داشته و اعتقاد بر این بوده که گرفتن نتیجه درست و دقیق از حافظ نیاز به رعایت این آداب و رسوم دارد. در بیشتر مواقع بزرگتر خانواده یا ریش سفید فامیل که مورد احترام دیگران است و البته از سواد کافی برای خواندن و تفسیر غزل‌های حافظ برخوردار است برای دیگران فال گرفته و تعبیر آن را به فال گیرنده اعلام می‌کند. این آداب و رسوم عبارتنداز؛

۱. نیت کردن: اولین گام و اصلی‌ترین کاری که شما باید برای گرفتن فال حافظ انجام بدهید نیت کردن است. افرادی که اعتقادی به گرفتن فال ندارند بهتر است همین ابتدا از گرفتن فال صرف نظر کرده و وقت شان را هدر ندهد. مهم است که چطور نیت می‌کنید؛ هر سوال، کار و امری را که برای آن می‌خواهید فال بگیرید را نیت کنید. نیت کردن برای چیز‌های آشکار نیست مثلا اگر شغلی برای شما آماده شده، ولی خودتان سرکار نروید قطعا کار اشتباهی است و نیازی نیست که فال بگیرید. پس به طور دقیق موضوعی که می‌خواهید برای آن فال بگیرید را مشخص کرده و خلوص نیت کنید.

۲. فاتحه بخوانید: از قدیم رسم بوده است که پس نیت کردن و برای گرفتن پاسخ دقیق تر، پیش از فال گرفتن، فاتحه‌ای برای لسان الغیب حافظ شیرازی می‌خوانند. همچنین از گذشته تاکنون رسم بوده که برخی از افراد علاوه بر اینکه فاتحه می‌خوانند، نذر‌های را نیز برای بازگشایی گره از کارشان در نظر می‌گیرند، اما این اعمال جزو آداب اصلی گرفتن فال حافظ نیست. درواقع خود این فاتحه‌ای که برای حافظ خوانده می‌شود، نوعی نذر برای روان این شاعر بزرگ محسوب می‌شود که با ادای آن انتظار می‌رود فرد نیت کننده پاسخ مناسب تری دریافت کند.

۳. قسم: در مرحله سوم و پس از خواندن فاتحه، فرد نیت کننده با ذکر عباراتی حافظ را قسم می‌دهد که فال او را خوب قرار دهد. برای این کار معمولا جمله‌ای مشابه این ذکر می‌شود؛‌ای حافظ شیرازی تو محرم هر رازی؛ «تو را به خدا و به شاخ نبات ات قسم می‌دهم که هر چه صلاح و مصلحت می‌بینی برایم آشکار و آرزوی مرا بر آورده سازی». گاه نیز همین مفهوم به زبان شعر بیان می‌شود که اغلب بنا به دلخواه فرد نیت کننده، قافیه‌های آن تنظیم می‌شود.

۴. سر کتاب: پس از نیت کردن، فاتحه و قسم دادن حافظ، در مرحله چهارم فال گیرنده چشمان خود را می‌بندد و کتاب را با دست چپ گرفته و با انگشتان دست راست صفحه‌ای را تصادفی باز می‌کند. در برخی جا‌ها رسم بر این است که کودکی نابلغ را برای این کار انتخاب می‌کنند چرا که قلب و نیتی پاک دارد، اما در برخی جا‌ها نیز این کار را خود فرد نیت کننده یا ریش سفید جمع انجام می‌دهد. همچنین طبق سنت‌ها باید دیوانی که شما با آن فال می‌گیرید معیوب یا به صورت پاره نباشد.

۵. فال: بین دو صفحه‌ای که باز شده، صفحه سمت راست را انتخاب کرده و غزل بالای صفحه پاسخ فال است، زیرا در برخی از دیوان‌ها ممکن است چند غزل در یک صفحه باشد همچنین ممکن است بیت اول غزل در صفحه قبل باشد یعنی غزل از ابتدای صفحه سمت راست شروع نشده باشد که باید به صفحه قبل رفته و از ابتدای غزل، شعر را بخوانید. در غزل فال شما یک یا چند بیت وجود دارد که پاسخ نیت شما در آن نهفته است. اگر پاسخ نیت خود را پیدا نکردید به غزل بعدی که اصطلاحا به آن شاهد فال حافظ گفته می‌شود رفته و یکی از بیت‌های شماره ۱ – ۳ – ۵ غزل دوم را که مطالب غزل قبلی را تایید و تکرار می‌کند بخوانید تا به پاسخ نیت خود برسید. اعتقاد براین است که برای یک موضوع نباید دو یا سه بار اقدام به فال گرفتن کرد بنابراین باید سعی کنید که پاسخ نیت خود را از لابه لای مفاهیم همان اشعاری که باز کرده اید بیابید.