کشف درمان یک بیماری پوستی که باغث ورم شدید پوست و مرگ فرد می شود

محققان مؤسسه ملی بهداشت و همکارانشان انواع ژنومی را شناسایی کرده‌اند که باعث ایجاد یک اختلال التهابی نادر و شدید پوستی می‌شوند که به نام مورفه پاناسکلروتیک ناتوان کننده شناخته می‌شود و یک درمان بالقوه برای آن پیدا کرده‌اند.

دانشمندان کشف کردند که افراد مبتلا به این اختلال دارای نسخه بیش فعالی از پروتئینی به نام STAT4 هستند که التهاب و بهبود زخم را تنظیم می کند. این کار همچنین دارویی را شناسایی کرد که یک حلقه بازخورد مهم کنترل شده توسط پروتئین STAT4 را هدف قرار می دهد و به طور قابل توجهی علائم را در این بیماران بهبود می بخشد. نتایج در مجله New England Journal of Medicine منتشر شد.

این مطالعه توسط محققان موسسه ملی تحقیقات ژنوم انسانی (NHGRI)، بخشی از NIH، با همکاری محققان دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو (UCSD) و دانشگاه پیتسبورگ هدایت شد. محققان موسسه ملی آرتریت و بیماری‌های اسکلتی و عضلانی و پوست و موسسه ملی آلرژی و بیماری‌های عفونی، هر دو بخشی از NIH، نیز در این مطالعه شرکت کردند.

تنها تعداد انگشت شماری از بیماران مبتلا به مورفه پاناسکلروتیک ناتوان کننده تشخیص داده شده اند، اختلالی که برای اولین بار در مقالات پزشکی حدود ۱۰۰ سال پیش توصیف شد. این اختلال باعث ضایعات پوستی شدید و بهبود ضعیف زخم می شود که منجر به زخم عمیق تمام لایه های پوست و عضلات می شود. ماهیچه‌ها در نهایت سخت می‌شوند و در حالی که مفاصل سفت می‌شوند شکسته می‌شوند که منجر به کاهش تحرک می‌شود. از آنجایی که این اختلال بسیار نادر است، علت ژنتیکی آن تاکنون شناسایی نشده بود.

سارا بلکستون، محقق بخش بیماری‌های التهابی NHGRI، دانشجوی پزشکی در دانشگاه داکوتای جنوبی و نویسنده اول این مطالعه، گفت: محققان قبلاً فکر می‌کردند که این اختلال ناشی از حمله سیستم ایمنی به پوست است. با این حال، ما دریافتیم که این یک ساده انگاری بیش از حد است و هم پوست و هم سیستم ایمنی نقش فعالی در از کار انداختن مورفه پاناسکلروتیک دارند.

محققان از توالی یابی ژنوم برای مطالعه چهار فرد مبتلا به مورفه پاناسکلروتیک ناتوان کننده استفاده کردند و دریافتند که هر چهار نفر دارای تنوع ژنومی در ژن STAT4 هستند. ژن STAT4 نوعی پروتئین را رمزگذاری می‌کند که به روشن و خاموش کردن ژن‌ها کمک می‌کند که به عنوان فاکتور رونویسی شناخته می‌شود. پروتئین STAT4 نه تنها در مبارزه با عفونت ها نقش دارد، بلکه جنبه های مهم ترمیم زخم در پوست را نیز کنترل می کند.

دانشمندان دریافتند که گونه های ژنومی STAT4 منجر به پروتئین STAT4 بیش فعال در این چهار بیمار می شود و یک حلقه بازخورد مثبت از التهاب و اختلال در بهبود زخم ایجاد می کند که با گذشت زمان بدتر می شود. برای متوقف کردن این حلقه بازخورد مضر، آنها پروتئین دیگری را در مسیر التهابی که با مولکول STAT4 در تعامل است و Janus kinase نامیده می‌شود، هدف قرار دادند که به JAK نیز معروف است. هنگامی که محققان بیماران را با یک داروی مهارکننده JAK به نام روکسولیتینیب درمان کردند، بثورات و زخم بیماران به طور چشمگیری بهبود یافت.

بلک استون گفت: تاکنون، درمان استانداردی برای این اختلال وجود نداشته است، زیرا این اختلال بسیار نادر است و به خوبی درک نشده است. با این حال، مطالعه ما یک گزینه درمانی مهم جدید برای این بیماران ارائه می دهد.

درمان‌های موجود برای از کار انداختن مورفه پاناسکلروتیک برای توقف پیشرفت این اختلال طراحی شده‌اند، اما درمان‌های قبلی عمدتاً بی‌اثر بوده و اغلب با عوارض جانبی شدید همراه بوده‌اند. افراد مبتلا به این اختلال معمولاً بیش از ۱۰ سال پس از تشخیص زندگی نمی کنند.

این مطالعه نشان می دهد که روکسولیتینیب می تواند یک درمان موثر برای بیماران مبتلا به این اختلال باشد. روکسولیتینیب بخشی از دسته وسیع‌تری از داروها به نام مهارکننده‌های JAK است که معمولاً برای درمان آرتریت، اگزما، کولیت اولسراتیو و سایر بیماری‌های التهابی مزمن استفاده می‌شود.

دن کاستنر، محقق برجسته NIH، رئیس بخش بیماری های التهابی NHGRI و نویسنده ارشد مقاله گفت: یافته‌های این مطالعه راه‌هایی را برای مهارکننده‌های JAK باز می‌کند تا یک درمان بالقوه برای سایر اختلالات التهابی پوست یا اختلالات مربوط به اسکار بافتی، اعم از زخم ریه، کبد یا مغز استخوان باشد.

لوری برودریک، نویسنده ارشد مقاله و دانشیار دانشگاه UC San Diego گفت: ما امیدواریم که به مطالعه مولکول های دیگر در این مسیر و چگونگی تغییر آنها در بیماران مبتلا به مورفه پاناسکلروتیک ناتوان کننده و شرایط مرتبط ادامه دهیم تا سرنخ هایی برای درک مجموعه وسیع تری از بیماری های شایع تر پیدا کنیم.