چند عفونت رایج که بر سلامت مغز تاثیر منفی دارند

تیمی از محققان دانشکده بهداشت عمومی جانز هاپکینز بلومبرگ طی مطالعات جدید خود دریافتند: چندین عفونت رایج از جمله آبله مرغان و تبخال می تواند بر سلامت مغز تأثیر منفی بگذارد.

برخی از ویروس ها در دوران کودکی شایع تر هستند، در حالی که تا ۵۰ درصد از افراد ممکن است حامل یکی از این ویروس ها بوده و علائم بیماری در وی ظاهر نشود. در این میان بیماری هایی مانند آبله مرغان و تبخال می تواند بر بروز آلزایمر در کهنسالی تاثیر بگذارد.

دکتر آدام اسپیرا، نویسنده ارشد این مطالعه و استاد بخش بهداشت روانی مدرسه بلومبرگ و یکی از اعضای هیئت علمی مرکز جانز هاپکینز در رابطه با موضوع فوق می ‌گوید: این ایده که عفونت‌ های رایج می‌توانند به زوال شناختی و شاید خطر ابتلا به بیماری آلزایمر کمک کنند، زمانی مورد توجه قرار نداشت اما به دلیل یافته ‌هایی مانند این مطالعه، توجه پژوهشگران به این موضوع جلب شده است.

طی این پژوهش محققان سطوح آنتی بادی پنج پاتوژن رایج را در ۵۷۵ فرد میانسال و مسن بین ۴۱ تا ۹۷ سال مورد مطالعه قرار دادند. چهار مورد از آن ها ویروس های تبخال مختلف از جمله ویروس هرپس سیمپلکس نوع ۱، سیتومگالوویروس، ویروس واریسلا زوستر یا ویروس های آبله مرغان و زونا بودند.

آخرین مورد تاثیر گذار نیز یک انگل به نام توکسوپلاسما گوندی محسوب می شد. محققان شرکت کنندگان را از مطالعه اپیدمیولوژیک حوضه شرق بالتیمور در سال ۱۹۸۱ مورد بررسی قرار دادند. از این افراد نمونه خون اهدا گرفته شده و آزمایش های شناختی نیز روی آن ها انجام شد.

پس از در نظر گرفتن سن، جنس، نژاد و مهمترین عوامل خطر ژنتیکی برای بیماری آلزایمر، داده‌ های مطالعه نشان داد که تعداد بیشتری از تست‌ های آنتی ‌بادی مثبت مربوط به پنج عفونت مختلف با عملکرد شناختی ضعیف ‌تر مرتبط است. دکتر اسپیرا در این رابطه توضیح می ‌دهد که این نوع اثر افزایشی عفونت ‌های متعدد بر عملکرد در یک تست شناختی قبلاً شناسایی نشده بود.

باید توجه داشت که به طور طبیعی پاتوژن های رایجی که مردم اغلب در دوران کودکی با آن مواجه می شوند، یا توسط بدن پاک شده یا به عفونت سرکوب شده و نهفته تبدیل می شود. بررسی ها نشان می دهد که در پی افزایش سن و شعیف شدن سیستم ایمنی بدن ناشی از کهنسالی، سطوح بالای آنتی بادی در این شرکت‌ کنندگان به فعال ‌تر شدن عفونت‌ ها با افزایش سن اشاره دارد.

محققان علاوه بر موضوع فوق، نتایج را برای شرکت کنندگانی که یک عامل خطر مشترک آلزایمر، گونه Ɛ۴ ژن آپولیپوپروتئین-E (ApoE) داشتند، تجزیه و تحلیل کردند. نتایج نشان می دهد که بین تعداد آنتی بادی مثبت و وضعیت شناختی در هر دو گروه Ɛ۴ و غیرƐ۴ ارتباط وجود دارد، اما این ارتباط در گروه دوم قوی تر بود. شرح کامل این مطالعات در آخرین شماره مجله تخصصی Alzheimer’s & Dementia منتشر شده است.