پاکستان با همکاری چین به ماه می‌رود؛ پرتاب اولین ماه‌نورد پاکستانی در سال ۲۰۲۸

در ادامه‌ی همکاری‌های فضایی چین و پاکستان، یک ماه‌نورد پاکستانی قرار است در سال ۲۰۲۸ به‌همراه ماه‌نشین ماموریت چانگ‌ای ۸ به ماه پرواز کند.

پنجم فوریه، سازمان ملی فضایی چین (CNSA) و کمیسیون پژوهش‌های فضا و جو فوقانی پاکستان (سوپارکو)، یادداشت تفاهمی را برای پرتاب اولین ماه‌نورد پاکستانی در ماموریت چانگ‌ای ۸ امضا کردند. چارچوب کلی این توافق سال گذشته اعلام شد و در سفر هفته‌ی گذشته‌ی آصف‌علی زرداری، رئیس‌جمهور پاکستان به چین به‌طور رسمی نهایی شد.

ماه‌نورد پاکستان تقریباً ۳۵ کیلوگرم وزن دارد و محموله‌های علمی را برای مطالعه‌ی ترکیب خاک ماه، سطوح تابش‌ها، ویژگی‌های پلاسما و آزمایش فناوری‌های جدید برای حضور پایدار انسان در ماه، حمل خواهد کرد. این ماه‌نورد همچنین محموله‌ی علمی مشترکی دارد که توسط پژوهشگران چینی و اروپایی ساخته شده است.

به‌گزارش اکسپرس‌تریبون، در بیانیه‌ی مطبوعاتی منتشرشده از سوی سوپارکو آماده است: «ماه‌نورد بومی سوپارکو بخشی از ماموریت اکتشاف سطح ماه خواهد بود و پرتاب آن در همکاری با چین، نقطه‌ی عطف مهمی برای برنامه‌ی فضایی پاکستان محسوب می‌شود.»

در بیانیه‌ی مشترک جمهوری خلق چین و جمهوری اسلامی پاکستان در ۶ فوریه، «دوطرف از سطح موجود همکاری در فضا ابراز خرسندی کردند و بر سر پیشرفت بیشتر در این عرصه‌ی مهم به‌منظور دستیابی به اهداف اجتماعی‌-اقتصادی، به توافق رسیدند.»

ماه‌نورد پاکستانی بخشی از ۲۰۰ کیلوگرم محموله‌ای است که فضاپیمای چانگ‌ای ۸ با هدف همکاری بین‌المللی با سایر کشورها، به ماه حمل خواهد کرد. ماموریت‌های چانگ‌ای ۸ و چانگ‌ای ۷ که قطب جنوب ماه را هدف گرفته‌اند، زمینه‌ساز ساخت ایستگاه تحقیقاتی قمری بین‌المللی (ILRS) در دهه‌ی ۲۰۳۰ خواهند بود.

ماموریت چانگ‌ای ۸ شامل یک ماه‌نورد چینی به‌همراه ماه‌نورد پاکستانی و دو ریزنورد و یک ربات خواهد بود. این ربات ممکن است برای انجام آزمایش‌های استفاده از منابع موجود در ماه به‌عنوان بخشی از طرح‌های ساخت ایستگاه تحقیقاتی بین‌المللی به رهبری چین، طراحی شود. مناطق اطراف دهانه‌ی لایبنیتس بتا، دهانه آموندسن، دهانه کابیوس و خط‌الرأس شکلتون-دوگرلش در قطب جنوب قمری به‌عنوان مکان‌های فرود اولیه برای چانگ‌ای ۸ ذکر شده‌اند.

ماه‌نورد اصلی ماموریت ۱۰ محموله‌ی علمی را حمل خواهد کرد که ازجمله‌ی آن‌ها می‌توان به دوربین‌های فرود و توپوگرافی، لرزه‌سنج، رادیومتر زمین‌محور مستقر روی ماه، تصویربردار چندطیفی و تلسکوپ پرتو ایکس نرم همراه با ابزارهای بهره‌برداری از منابع محلی (ISRU) اشاره کرد.
پاکستان و ایستگاه تحقیقاتی قمری بین‌المللی

این اولین همکاری چین و پاکستان در ماه نیست. سال گذشته، فضاپیمای بازگشت نمونه از سمت دور ماه (چانگ‌ای ۶)، یک کیوب‌ست را که محصول مشترک پاکستان و دانشگاه جیائو تونگ شانگهای بود، به ماه حمل کرد. چین همچنین ماه گذشته ماهواره‌ی سنجش از دور پاکستان به نام PRSC-E01 را پرتاب کرد.

پاکستان در پروژه‌ی ایستگاه تحقیقاتی قمری بین‌المللی نیز همکاری دارد و همین مشارکت، مسیر را برای پرواز ماه‌نورد این کشور در ماموریت چانگ‌ای ۸ هموار کرد. از دیگر اعضای ILRS می‌توان به ترکیه اشاره کرد که به‌طور مشترک مشغول ساخت ماه‌نورد‌های کوچک پنج کیلوگرمی برای چانگ‌ای ۸ است. تایلند دیگر کشوری است که محموله‌ای بومی را برای نظارت بر آب‌وهوای فضا در ماموریت چانگ‌ای ۷ می‌سازد.

روسیه، ونزوئلا، بلاروس، پاکستان، آذربایجان، آفریقای جنوبی، مصر، نیکاراگوئه، تایلند، صربستان، قراقستان و سنگال توافق‌نامه‌ها و تفاهم‌نامه‌هایی را برای مشارکت در پروژه ILRS امضا کرده‌اند. علاوه‌بر این کشورها، طیفی از نهادهای فروملی ازجمله شرکت‌ها، انجمن‌ها و دانشگاه‌ها از سوئیس، امارات، پاناما، اندونزی، کنیا، اتیوپی، قرقیزستان، کرواسی، سریلانکا، هاوایی و عمان نیز به پروژه‌ی ایستگاه قمری چین پیوسته‌اند.