«هنر درمانی» نیاز مبرم جامعه است

نشست نقد و بررسی فیلم سینمایی «عمارتی در مه» شب گذشته (یکشنبه چهارم دی) در پردیس سینمایی چارسو با حضور سیدسجاد میرسید تهیه‌کننده، محسن عباسپور مدیرتولید، یاسر نظری برنامه‌ریز، سیده‌روژینا میرسید بازیگر و با استقبال مخاطبان برگزار شد.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، گروه سینمایی هنروتجربه، سیدسجاد میرسید تهیه‌کننده فیلم «عمارتی در مه» از اکران فیلمش در گروه هنروتجربه قدردانی کرد و گفت: سپاسگزارم از گروه هنر و تجربه که این فرصت را برای فیلم «عمارتی در مه» مهیا کرد تا فرصت دیده شدن آن برروی پرده سینما را داشته باشیم.

وی با اشاره به موضوع فیلم ادامه داد: ژانر فیلم‌هایی که در سینمای ایران ساخته می‌شود تقریبا شبیه هم هستند. ما به دنبال موضوعی بودیم که اتفاق نویی باشد و بازخوردش در جامعه نکات مثبتی را برای ما رقم بزند. موضوع روانشناختی و سایکودرام بسیار اتفاق درخشانی است. مخاطبان می‌توانند در این‌باره تحقیق کنند. سایکودرام یک موضوع علمی اثبات شده است که بازخوردش به جامعه برمی‌گردد. در اصل یکی از نیازهای امروز ما محسوب می‌شود.

این تهیه‌کننده با تاکید بر هدف اصلی فیلمش بیان کرد: هدف اصلی ما تولید یک اثر تجاری نبود. نگاه ما این بود که خروجی فیلم قابلیت دفاع داشته باشد و بازخوردش برای جامعه مفید باشد. زمانی که طرح فیلمنامه را مطالعه کردم متوجه شدم که این فیلم شاید بازخورد مالی مناسبی نداشته باشد اما حرفی برای گفتن دارد. رسالت هر فیلمساز این است که اثری قابل دفاع تولید کند تا رد پای خوبی از خودش به جا بگذارد.

میرسید تاکید کرد: اینکه با این بضاعت و محدودیت‌ها بتوانی مخاطب را به تماشای فیلم بنشانی، یک اتفاق درخشان است که به زحمات بازیگران و عوامل فیلم بر می‌گردد.

محسن عباسپور مدیرتولید و یکی از بازیگران فیلم نیز با تشکر از گروه سینمایی هنروتجربه برای فراهم کردن چنین جلسه‌ای گفت: مشکلاتی در روند تولید فیلم داشتیم که مرتفع شد. در فیلم نقش نصرت را داشتم. تهیه‌کننده تمایل داشت نصرت یک فرد ساده‌لوح باشد؛ نمی‌دانم چقدر توانستم درست ایفای نقش کنم.

وی با اشاره به اینکه سایکودرام همیشه وجود داشته است افزود: سایکودرام می‌خواهد بگوید بیمار باید خودش را بشناسد. سایکو «روان‌شناختی» و درام «نمایش» است. نقاشی درمانی، موسیقی درمانی و نمایش درمانی وجود دارد. سایکودرام در واقع به معنای «هنر درمانی» است.

عباسپور ادامه داد: در نمایش درمانی، شخصی که بیمار است یا دچار آشفتگی می‌شود احساسات و ادراکی دارد که آن را بازی می‌کند. در اینجا نمایشنامه و چیزی از پیش نوشته شده وجود ندارد. بیمار خودش را بازی می‌کند اما به صورت بداهه و بازی خلاقانه. زمانی که این بازی اتفاق می‌افتد بیمار خودش را پیدا می‌کند. آقای سلیمان‌تاش موضوع خوبی را پیدا کردند و قلمی قوی داشتند. اما متاسفانه در کشور ما به موضوع سایکودرام کمتر پرداخته می‌شود. این فیلم یکی از معدود فیلم‌هایی بود که به این موضوع پرداخت. امیدوارم کارگردانان، تهیه‌کنندگان و نویسندگان به این موضوع بپردازند؛ چون نیاز مبرم جامعه است.

عباسپور درباره کارگردانی فیلم گفت: آن چیزی که کارگردان از بنده خواست پایبندی به فیلمنامه بود چرا که قائل بر این بود، فیلمنامه بر اساس یک موضوع روانشناختی و تخصصی نگارش شده و نباید در آن تغییری ایجاد شود.

وی با بیان اینکه بیماری که خودش را بشناسد درمان می‌شود ادامه داد: جامعه ما زیاد درگیر برگشت به گذشته است شاید جوامع دیگر زودتر از گذشته عبور می‌کنند

سیده روژینا میرسید بازیگر خردسال این فیلم در مورد نقش خود گفت: داستان فیلم برایم جالب بود. درباره فیلمنامه تحقیق کردم. چون می‌خواستم نقش متفاوتی را ایفا کنم. فیلم‌های طعم گیلاس و گاو را تماشا کردم تا بتوانم بازی قابل باوری داشته باشم.

این بازیگر خرسال بیان کرد: خودم بازی‌ام را دوست داشتم اما مهم، نظر تماشاگران است که چقدر با فیلم ارتباط برقرار کرده‌اند.

یاسر نظری برنامه‌ریز فیلم نیز درباره روند ساخت فیلم گفت: فیلم «عمارتی در مه» تجاری نیست. در اصل بحث، سینمای مولف هست. از نظر تولید نمی‌توان گفت فیلمی پرچالش بود چرا که تعداد لوکیشن زیاد نبود. مساله‌ای که ریسک زیادی به همراه داشت تعداد بازیگران بود. هماهنگی بازیگرانی که فیلم اولشان محسوب می‌شد کار سختی بود.

نظری با تاکید بر اینکه استفاده از بازیگران فیلم اولی چند دلیل داشت افزود: آقای سلیمان‌تاش مدرس هستند و هنرجویان زیادی دارند. به دلیل مشکلات بودجه و عدم حمایت از فیلم مجبور به استفاده از بازیگران فیلم اولی شدیم. معتقدم باید اجازه دهیم این هنرجویان، استعداد خودشان را بروز دهند. همچنین به چندین بازیگر مطرح پیشنهاد بازی در این فیلم داده شد اما متاسفانه در یک فیلم دیگر مشغول به کار بودند.

وی با اشاره به اینکه در این فیلم یک لوکیشن داشتیم مطرح کرد: مجبور بودیم طراحی صحنه به گونه‌ای باشد که گویا این فیلم در چندین لوکیشن ساخته شده است. در این فیلم لوکیشن، خودش یک شخصیت محسوب می‌شود. این لوکیشن تنها به دلیل اینکه با زبان فیلم همخوانی داشت، انتخاب شد.

نظری ادامه داد: انتخاب لوکیشن بر شخصیت‌پردازی اردلان شجاع‌کاوه که توسط کارگردان طراحی شده بود، تاثیرگذار بود. در طراحی صحنه سعی ما بر این بود که چیزی به لوکیشن اضافه نشود و لوکیشن در اختیار فیلمنامه قرار بگیرد.

قرار بود در این نشست محمدعلی سلیمان‌تاش کارگردان اثر نیز حضور داشته باشد اما بدلیل مشکلات شخصی و سفر ناگهانی به شیراز امکان حضور در نشست را پیدا نکرد و علی زادمهر مجری برنامه از طرف وی از حاضران عذرخواهی کرد. در پایان عوامل فیلم به پرسش‌های مخاطبان حاضر در جلسه پاسخ دادند.

فیلم سینمایی «عمارتی در مه» هم اکنون در سالن‌های سینمایی گروه سینمایی هنر و تجربه در حال اکران است