علت خشونت در کودکان و نوجوانان چیست و چطور با آن مقابله کنیم؟

خشونت در کودکان و نوجوانان مسئله ایست که اکثر والدین را دچار نگرانی می کند. اما این رفتارها دلایلی دارند که می توان از سنین کودکی آنها را اصلاح کرد.
خشونت در کودکان و نوجوانان شامل طیف وسیعی از رفتارها، از جمله تهدید، قلدری، آسیب رساندن به حیوانات، پرخاشگری نسبت به دیگران، عصبانیت های انفجاری و گاهی استفاده از ابزار خشونت است. کودکانی که چنین الگوی رفتاری را از خود نشان می دهند، اغلب دارای یک بیماری روانپزشکی به نام اختلال رفتاری تشخیص داده می شوند.

همه ما مشاهده کرده ایم که بسیاری از کودکان و نوجوانان گاهی با دیگران درگیری فیزیکی دارند. اما اکثر آنان به این رفتار خشونت آمیز ادامه نمی دهند. با این حال، کودکانی که قبل از بلوغ شخصیتشان همراه با رفتارهای خشونت آمیز می شود، ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ارتکاب جرم باشند. آنچه که لازم است بررسی دلایل مختلف در ایجاد این رفتارها و حل آنهاست. بنابراین در ادامه به بررسی علل خشونت در کودکان و نوجوانان خواهیم پرداخت.

ریشه های خانوادگی بروز خشونت در کودکان و نوجوانان

ممکن است که خشونت در کودکان و نوجوانان ناشی از برخی رفتارها و مسائل در خانواده باشد. اینکه والدین چه رفتاری داشته باشند؛ بسیار مهم است. طبق نتایج تحقیقاتی که یکی از روانشناسان کودک و نوجوان به نام استفان اسکات انجام داد؛ در کودکانی با والدین ضد اجتماعی، بیشتر احتمال دارد که به اختلال رفتاری مبتلا شوند. البته امکان ژنتیکی بودن این نوع رفتارها نیز وجود دارد. با این حال، زمانی که شرایط خانوادگی نامطلوب باشد؛ رفتار خشونت آمیز در فرد بیشتر است.

این روانشناس پنج نقص در والدین را فهرست می کند: نظارت ضعیف، نبود نظم و انضباط، عدم توافق بین والدین، طرد کودک، و مشارکت محدود والدین در فعالیت های کودک. والدینی که این رفتارها را از خود نشان میدهند؛ در یک الگوی تعاملی شرکت میکنند که ناخواسته پرخاشگری را در فرزندانشان تشویق می کند.

ریشه های اجتماعی بروز خشونت در کودکان و نوجوانان

عوامل مختلف خانوادگی،‌ اجتماعی و اقتصادی می توانند شرایطی را ایجاد کنند که منجر به خشونت در کودکان و نوجوانان شود. این عوامل ممکن است شامل موقعیت‌های استرس‌زای خانوادگی مانند تک فرزندی، شکست ازدواج، بیکاری والدین، فقر و محرومیت شدید باشد. مواردی مانند رسانه و رفتار دیگران در مدرسه نیز بی تأثیر نیستند. رسانه ها (به ویژه خشونت در تلویزیون، فیلم ها و بازی های ویدئویی) در ایجاد خشونت در بین کودکان و نوجوانان نقش دارند.

برخی تحقیقات بیان می کنند که بین خشونت رسانه ای و خشونت در دنیای واقعی همبستگی وجود دارد. به عنوان مثال، یک مطالعه در سال ۲۰۱۰ توسط محققان دانشگاه کلمبیا و مرکز پزشکی مونت سینا در نیویورک نشان داد که نوجوانانی که بیش از یک ساعت در روز تلویزیون تماشا می‌کنند، بیشتر احتمال دارد که در بزرگسالی اعمال خشونت آمیز انجام دهند. عامل دیگر تحریک کننده چنین رفتارهایی محیط هایی مانند مدرسه است. کمبود وسایل بازی یا توجه در محیطی مثل مدرسه می تواند منجر به حسادت و سپس خصومت بین کودکان شود. عوامل خانوادگی و اجتماعی دیگری نیز می تواند وجود داشته باشد که منجر به اختلالات رفتاری در کودکان گردد که نیازمند بررسی دقیق در هر مورد است. در ادامه به برخی راهکارها در مسیر رفع خشونت رفتاری در کودکان می پردازیم.

راهکارهای حل بحران خشونت در کودکان و نوجوانان

پیشگیری از خشونت در کودکان و نوجوانان باید از سنین کم آغاز شود. ما در اینجا چند راهکار پیشنهاد می کنیم. این استراتژی ها عبارتند از: عدم استفاده از خشونت برای تنبیه کودکان خردسال، محدود کردن دسترسی به برخی ابزارها و سلاح ها، محدود کردن قرار گرفتن در معرض خشونت از طریق رسانه ها و بازی های ویدیویی، ایجاد و حفظ محیطی امن در مدرسه، تشویق قربانیان خشونت به گزارش این مشکلات به والدین و مسئولان مدرسه، آموزش راهبردهایی به کودکان بزرگتر و نوجوانان برای اجتناب از موقعیت‌های پرخطر (از جمله مکان‌هایی که دیگران سلاح دارند یا از الکل یا مواد مخدر استفاده می‌کنند)، آموزش در جهت واکنش به موقعیت‌های پرتنش یا خنثی کردن آن‌ها.