انتظار برای شروع خانواده امکان پذیر است ، اگرچه می تواند بارداری را کمی سخت تر کند. به لطف پیشگیری از بارداری و در دسترس بودن گسترده فن آوری های تولید مثل ، امروزه زوج ها کنترل بیشتری در مورد زمان شروع خانواده خود نسبت به گذشته دارند.

باروری به طور طبیعی با افزایش سن کاهش می یابد ، و داشتن فرزند دیرتر در زندگی می تواند خطر عوارض بارداری را افزایش دهد .  هیچ “بهترین سن” برای بارداری وجود ندارد. تصمیم به ایجاد خانواده باید براساس بسیاری از عوامل – از جمله سن شما و آمادگی شما برای والدین باشد.  فقط به این دلیل که بیش از ۳۰ یا ۴۰ سال دارید به این معنی نیست که شما نمی توانید یک کودک سالم داشته باشید.

بارداری در دهه ۲۰ :

زنان در دهه ۲۰ دارای باروری بیشتری هستند و بهترین فرصت برای باردار شدن می باشد. این زمانی است که بیشترین تعداد تخمک با کیفیت را در اختیار دارید و خطرات بارداری شما کمترین است. در سن ۲۵ سالگی ، احتمال تصور شما پس از ۳ ماه تلاش تقریباً کمتر از ۲۰٪ است.

بارداری در دهه ۳۰:

باروری در حدود ۳۲ سالگی به تدریج شروع به کاهش می کند. بعد از ۳۵ سالگی ، این کاهش سرعت می یابد.تعداد تخمک ها به تدریج با گذشت زمان کاهش می یابد.در سن ۳۷ سالگی ، تخمین زده می شود که حدود ۲۵۰۰۰ تخمک باقی مانده است. در سن ۳۵ سالگی ، احتمال تصور شما پس از ۳ ماه تلاش در این مورد ۱۲٪ است.خطر سقط جنین و ناهنجاری های ژنتیکی نیز بعد از ۳۵ سالگی افزایش می یابد. ممکن است در دوران بارداری یا هنگام زایمان بعد از زایمان با عوارض بیشتری روبرو شوید .به همین دلیل ، پزشک شما ممکن است غربالگری و آزمایش اضافی را برای شما و کودک شما توصیه کند.

بارداری در دهه ۴۰:

کاهش شدید توانایی زنان در بارداری به طور طبیعی در دهه ۴۰ رخ داده است. در سن ۴۰ سالگی ، احتمال تصور شما پس از ۳ ماه تلاش کردن ۷ درصد است. با گذشت زمان ، کمیت و کیفیت تخمهای شما کاهش می یابد. تخم های قدیمی تر می توانند دارای مشکلات کروموزومی بیشتری باشند که این امر شانس ابتلا به کودک با نقص هنگام تولد را افزایش می دهد. اکثر زنان در دهه ۴۰ هنوز هم می توانند بارداری و کودک سالم داشته باشند ، اما خطرات در این مدت به میزان قابل توجهی افزایش می یابد.این خطرات شامل موارد زیر است:

تولد زودرس ، وزن کم هنگام تولد ،نقائص هنگام تولد ، شرایط پزشکی ، مانند دیابت و فشار خون بالا ، در زنان بعد از ۳۵ سالگی بیشتر دیده می شود. این می تواند منجر به عوارض حاملگی مانند دیابت حاملگی و پره اکلامپسی شود . بعد از ۴۰ سالگی ، پزشک ممکن است آزمایش و نظارت اضافی انجام دهد تا به دنبال عوارض احتمالی باشد.