هفتم مهرماه ۱۳۵۹ برای خیلی ها نا اشنا است روزی که پالایشگاه ابادان در جنگ ایران و عراق از سوی دشمن مورد حمله هوایی قرار گرفت .اتش نشانان برای اطفای حریق وارد عمل شده اما این بار اتش تنها دشمن ان ها نبود ، بلکه در حین اطفای حریق بار دیگر این پالایشگاه بمباران شده و تعداد زیادی از اتش نشانان در این حین شهید شدند .

حدود ۲۰ سال پس از این اتفاق ، یعنی در سال ۷۹ ستاد هماهنگی امور ایمنی اتش نشانی کشور پیشنهاد داد تا به بهانه این اتفاق ، هفتم مهر به عنوان روز ملی اتش نشانی و ایمنی نام گذاری شود و به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی رسید .

در ۳۰ دی  ماه ۱۳۹۵ اتفاقی عجیب باعث یاد اوری نام  اتش نشان شد ، ساختمان پلاسکو اتش گرفت و سوخت و در اخر فرو ریخت اما در این میان مردانی که دیگر از جنس زمین نبودند با تمام شجاعتشان رفتند تا شاید بتوانند کاری کنند و تلفات و خرابی را کاهش دهند اما افسوس که رفتند و سوختند و قلبشان پر کشید به سوی اسمان …

جنگ اتش نشانان با اتش تمامی ندارد و انها وقتی در ایستگاه صدای اژیر را بشنوند حتی لحظه ای را برای رسیدن به محل  تلف نمی کنند تاهر چه زودتر برای نجات جان و مال مردم ،دل به حادثه بزنند .اتش نشانان حقوق بالایی ندارند و به همین دلیل اغلب دو شغله و در بعضی مواقع چند شغله هستند ،اما این موضوع سبب نمی شود تا از شغل اول خود که اتش نشانی است غافل شوند و حواسشان به رسالت اصلی شان نباشد.

 حال بعد از گذشت این سالها و این اتفاق ها در چنین روزی  تنها کاری که ما میتوانیم انجام دهیم ادای احترام به این غیور قهرمانان کشورمان است