بهجای کالریشماری روزانه، از روزهداری متناوب ۴:۳ برای کاهش وزن استفاده کنید

بهجای کالریشماری روزانه، از روزهداری متناوب ۴:۳ برای کاهش وزن استفاده کنید
پژوهشگران میگویند روش روزهداری متناوب ۴:۳ میتواند با افزایش پایبندی، کاهش وزن بیشتری را به همراه داشته باشد؛ روشی که از کالری شماری هم سادهتر است.
وقتی صحبت از رژیم گرفتن برای کاهش وزن میشود، گزینههای زیادی پیشروی ما قرار میگیرند که حتی میتوانند گیجکننده و دشوار باشند. با وجود این تنوع، پژوهشی تازه نشان میدهد که شاید برای کاهش وزن اصلاً نیازی به شمارش دقیق کالریها نباشد. روشی سادهتر به نام «روزهداری متناوب ۴:۳»، ممکن است تأثیر بیشتری داشته باشد.
در روش روزهداری متناوب ۴:۳، فرد در سه روز از هفته میزان خوراکی مصرفی خود را بهطور چشمگیری کاهش میدهد و در چهار روز دیگر بهطور معمول غذا میخورد. پژوهشگران در ایالات متحده دریافتند افرادی که از این روش روزهداری پیروی کردهاند، بهطور میانگین ۷٫۶ درصد کاهش وزن داشتهاند. در مقایسه، افرادی که رژیم معمول محدودیت کالری روزانه را دنبال کردند، تنها ۵ درصد وزن کم کردهاند.
اگرچه تفاوت ممکن است چندان هم زیاد به نظر نرسد، نتایج نشان میدهد برای برخی افراد، استفاده از برنامهای با انعطافپذیری بیشتر میتواند هم مؤثرتر و آسانتر و هم افزایش پایبندی را به دنبال داشته باشد. دکتر ویکتوریا کاتناچی، متخصص غدد درونریز از دانشگاه کلرادو، میگوید: «برای من شگفتانگیز و هیجانانگیز بود که این روش بهتر عمل کرد.»
پژوهشگران برای بررسی دقیقتر، ۱۶۵ فرد دارای اضافهوزن یا چاقی را در بازهی سنی ۱۸ تا ۶۰ سال، به مدت یک سال تحت یکی از دو برنامهی رژیمی قرار دادند: روزهداری متناوب (IMF) یا محدودیت کالری روزانه (DCR). در کنار برنامهی رژیمی، افزایش سطح فعالیت بدنی نیز به همهی شرکتکنندگان توصیه شده بود.
وقتی پیروی از رژیم غذایی خاصی آسانتر باشد، احتمال موفقیت هم بیشتر خواهد شد
افراد در گروه روزهداری متناوب (IMF) باید در سه روز از هفته، حدود ۸۰ درصد کمتر از حد معمول روزانهی خود، کالری دریافت میکردند. در چهار روز دیگر رژیم محدودیت کالری نداشتند، اگرچه تشویق به تغذیهی سالم همچنان وجود داشت. برای اینکه مجموع کالری دریافتی در دو گروه مقایسه شود، افراد گروه دارای محدودیت کالری روزانه (DCR)، باید هر روز ۳۴ درصد از کالری معمول خود را کاهش میدادند.
نتایج نشان داد که کاهش وزن در هر دو گروه متغیر بود، اما بهطور میانگین، افراد در گروه روزهداری متناوب حدود ۷٫۷ کیلوگرم وزن کم کردند، در حالی که این عدد در گروه محدودیت کالری روزانه حدود ۴٫۸ کیلوگرم بود. بهبودهایی هرچند جزئی، مانند کاهش فشار خون، در هر دو گروه مشاهده شد.
به اعتقاد کاتناچی، نکتهی جالب در مطالعه این است که روزهداری متناوب میتواند جایگزینی علمی و معتبر برای افرادی باشد که با رژیم روزانهی کالریمحور به نتیجه نرسیدهاند یا آن را طاقتفرسا یافتهاند. او تأکید میکند: «پیام مهمتر برای من این است که روش روزهداری متناوب، گزینهای معتبر و مبتنیبر شواهد است؛ بهویژه برای افرادی که رژیم کالری محدود روزانه را امتحان کردهاند و آن را دشوار یافتهاند.»
البته در تحلیل یافتهها باید به محدودیتها نیز توجه داشت. برای مثال، میزان غذای مصرفی و انرژی دریافتی شرکتکنندگان، توسط خودشان ثبت میشد. همچنین، در گروه روزهداری متناوب فقط روزهای روزهداری گزارش میشد، اما برخی افراد ممکن است بهطور ناخواسته در روزهای دیگر نیز کالری کمتری مصرف کرده باشند.
افزونبراین، بهنظر میرسد گروه روزهدار بهتر از دیگر افراد توانستهاند به رژیم خود پایبند بمانند. این موضوع نیز ممکن است بر نتایج نهایی تأثیر گذاشته باشد، اما از سوی دیگر، نشانهی مثبتی تلقی میشود: وقتی پیروی از برنامهی غذایی خاصی آسانتر باشد، احتمال موفقیت هم بیشتر خواهد شد.
امروزه افزایش روزافزون چاقی در جهان، نیاز به راهکارهایی مؤثرتر و شخصیسازیشدهتر را ضروری کرده است. پژوهشهای بسیاری دربارهی روزهداری متناوب انجام شده که هم به مزایا و هم به چالشهای احتمالی آن پرداختهاند، اما چیزی که قطعی به نظر میرسد، ضرورت یافتن روشهایی جدید و کارآمد برای کنترل وزن است.
دکتر دانیل اوستندورف، همهگیرشناس فعالیت بدنی از دانشگاه کلرادو، با اشاره به کمبود برنامههای ساختاریافته در این زمینه، میگوید: «در حال حاضر، تا جایی که میدانیم، هیچ برنامهی جامع مشخصی برای رژیم ۴:۳ وجود ندارد.»
اوستندورف در پایان میافزاید: «دوست دارم روی طراحی چنین پروژهای کار کنم؛ طرحی که هم در کلینیکها و هم در برنامههای اجتماعی اجرا شود و مردم بتوانند آن را تهیه کنند و از پس هزینههایش بربیایند.»